یادمه چند سال پیش یکی از دوستام تو همین نی نی سایت نوشته بود که می خواست واسه تعهدنامه ازدواج یه شرط تحصیل رو بذاره آخرش کلی دردسر کشید برای فهموندن به شوهرش که چرا اینجوریه باید سندش کنن. می گفت یه هفته تو بحث بودیم روی همون دو خط.
حالا که این همه موضوع رو یکجا جمع کردین واقعا خوب میشه اگه یکم به موضوع صلح و سازش بعد از طلاق هم پرداخته بشه. بعضی زوج ها حتی بعد از جدایی مجبورن باهم ارتباط داشته باشن واسه بچه ها پس بهتره تو همون تعهدنامه حداقلش رو بذارن.
اون قسمت نفقه واقعا حیاتیه. یه آشنای دور دارم مثلا ده سال زندگی مشترک داشت بعد طلاق گرفتن زن اصلا نفقه ای دریافت نکرده بود چون فکر می کرد مهریه کافیه. الانم دیگه نمی تونه پیگیری کنه واسه همینه که نوشتنش توی تعهدنامه کلی می تونه جلوی ضرر رو بگیره.
برای حق خروج از کشور یه حالت میانه خوبه یعنی نه اینقد سفت باشه که هر هفته زن بخواد بره سفر نه اینقد آزاد که مرد احساس نکنه اتفاقی داره می افته. تعیین محدودیت های عاقلانه بهتر از منع کلیه.
خیلی ها فکر می کنن همین امضا کردن تعهدنامه یعنی بدبینی ولی تو زندگی واقعی بعضی چیزا رو باید از قبل نوشت. مثلا همان اجرت المثل که زحمت چندین ساله یه زن رو جبران می کنه ولی کمتر کسی این روزها حواسش به این قسمت هست حتی آدم های تحصیل کرده.
یادمه چند سال پیش یکی از دوستام تو همین نی نی سایت نوشته بود که می خواست واسه تعهدنامه ازدواج یه شرط تحصیل رو بذاره آخرش کلی دردسر کشید برای فهموندن به شوهرش که چرا اینجوریه باید سندش کنن. می گفت یه هفته تو بحث بودیم روی همون دو خط.
حالا که این همه موضوع رو یکجا جمع کردین واقعا خوب میشه اگه یکم به موضوع صلح و سازش بعد از طلاق هم پرداخته بشه. بعضی زوج ها حتی بعد از جدایی مجبورن باهم ارتباط داشته باشن واسه بچه ها پس بهتره تو همون تعهدنامه حداقلش رو بذارن.
اون قسمت نفقه واقعا حیاتیه. یه آشنای دور دارم مثلا ده سال زندگی مشترک داشت بعد طلاق گرفتن زن اصلا نفقه ای دریافت نکرده بود چون فکر می کرد مهریه کافیه. الانم دیگه نمی تونه پیگیری کنه واسه همینه که نوشتنش توی تعهدنامه کلی می تونه جلوی ضرر رو بگیره.
برای حق خروج از کشور یه حالت میانه خوبه یعنی نه اینقد سفت باشه که هر هفته زن بخواد بره سفر نه اینقد آزاد که مرد احساس نکنه اتفاقی داره می افته. تعیین محدودیت های عاقلانه بهتر از منع کلیه.
خیلی ها فکر می کنن همین امضا کردن تعهدنامه یعنی بدبینی ولی تو زندگی واقعی بعضی چیزا رو باید از قبل نوشت. مثلا همان اجرت المثل که زحمت چندین ساله یه زن رو جبران می کنه ولی کمتر کسی این روزها حواسش به این قسمت هست حتی آدم های تحصیل کرده.